geometryczny — 1. «wchodzący w zakres geometrii, będący przedmiotem jej badań; stosowany w geometrii» Wzór geometryczny. ∆ Postęp geometryczny «ciąg liczb, w którym każdy wyraz, oprócz pierwszego, powstaje z wyrazu poprzedniego przez pomnożenie go przez liczbę… … Słownik języka polskiego
postęp geometryczny — {{/stl 13}}{{stl 7}} ciąg liczb, w którym każdy kolejny element otrzymuje się przez pomnożenie poprzedniego przez pewien stały czynnik, np. 1, 2, 4, 8 {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szereg — m III, D. u, N. szereggiem; lm M. i 1. «rząd, ciąg utworzony z istot żywych lub rzeczy; osoby, zwierzęta, rośliny, przedmioty ustawione, znajdujące się w jednej linii» Długi, równy, nieprzerwany, zwarty, pojedynczy, podwójny szereg. Nie kończący… … Słownik języka polskiego
НАПОР ГЕОМЕТРИЧЕСКИЙ — давление воды, выражаемое высотой водяного столба над рассматриваемым уровнем (Болгарский язык; Български) геометричен напор; денивелация (Чешский язык; Čeština) tlaková [polohová] výška (Немецкий язык; Deutsch) geometrische Druckhöhe (Венгерский … Строительный словарь
Piątek — Piątek … Deutsch Wikipedia
bryła — ż IV, CMs. bryle; lm D. brył 1. «ciało fizyczne o kształtach nieforemnych, zwykle znacznych rozmiarów; w węższym znaczeniu: gruby kawał czegoś, odłupany, odszczepiony od jakiejś całości lub scalony, zbity, ulepiony z drobnych cząstek»… … Słownik języka polskiego
geometrycznie — «w sposób geometryczny, według zasad stosowanych w geometrii; regularnie, foremnie» … Słownik języka polskiego
krata — ż IV, CMs. kracie; lm M. krat 1. «krzyżujące się, przeplatające się pręty metalowe (proste lub wygięte), rzadziej drewniane, służące jako ochrona, zamknięcie, przegroda lub ozdoba; ogrodzenie, brama itp. z takich prętów» Krata żelazna, drewniana … Słownik języka polskiego
linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… … Słownik języka polskiego
motyw — m IV, D. u, Ms. motywwie; lm M. y 1. zwykle w lm «czynniki wewnętrzne natury psychicznej i fizjologicznej, świadome lub nieświadome, skłaniające do określonego działania; pobudki, powody; uzasadnienie postępowania lub rozumowania» Motyw zbrodni.… … Słownik języka polskiego
